πρήσκω

πρήσκω: ΝΜ

πρήζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. έχει σχηματιστεί από το ρ. πρήθω, πίμπρημι με το ενεστωτικό επίθημα -σκω, με σκοπό να δηλωθεί σαφέστερα το θ. τού ενεστ. και να αντιδιασταλεί προς τους άλλους χρόνους (πρβλ. λούζω - λούσκομαι, μυρίζω - μυρίσκουμαι, πλήσσω- πλήσκω κ.ά.)].

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

πρήστος — και ιδιωμ. τ. πρήσκος, ο, Ν [πρήζω / πρήσκω] 1. το άγουρο σύκο όταν είναι φουσκωμένο 2. φουσκωμένη κοιλιά από δυσπεψία … Dictionary of Greek
πρησκοκοίλης — ο, Ν αυτός που έχει πρησμένη, φουσκωμένη κοιλιά, κοιλαράς. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρήσκω «πρήζω» + κοιλιά (πρβλ. προ κοίλης)] … Dictionary of Greek
πρησκομάγουλος — η, ο, Ν αυτός που έχει φουσκωμένα μάγουλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρήσκω «πρήζω» + μάγουλο (πρβλ. ροδο μάγουλος)] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias